Schorzenia neurologiczne u dzieci

W przypadku występowania chorób neurologicznych u najmłodszych istotne jest, by jak najwcześniej dokonano jej diagnozy, by móc rozpocząć odpowiedni program rehabilitacyjny oraz leczniczy. Stwierdzone schorzenie neurologiczne nie musi równać się od razu z dziecięcym porażeniem mózgowym czy też stałych uszkodzeń w przyszłości. To neurolog dziecięcy dokonuje rozpoznania choroby i planuje właściwe leczenie.

Neurolog dziecięcy – rola

Wszystkie schorzenia neurologiczne występujące u dzieci diagnozuje neurolog dziecięcy Warszawa. Najczęściej do niego kierowane jest dziecko przez lekarza pierwszego kontaktu bądź lekarza dyżurującego na oddziale noworodkowym. Będzie to neonatolog albo pediatra. Konsultuje dzieci z chorobami układu nerwowego, leczy choroby ośrodkowego układu nerwowego i nerwów obwodowych u dzieci.

Miejsca diagnozy zaburzeń neurologicznych

Małe dzieci, które wykazują symptomy, świadczące o występowaniu tej choroby przechodzą automatycznie pod opiekę wielu specjalistów takich jak neurolog, lekarz rehabilitacji, neurologopeda, okulista oraz terapeuci widzenia, ruchowi czy psycholog. Najbardziej idealną sytuacją jest ta, gdy wszyscy Ci fachowcy skupieni się w jednym ośrodku, dzięki czemu mogą swobodnie ze sobą współpracować i dzielić się informacjami. To bardzo wygodne rozwiązanie dla rodziców, gdyż w jednym miejscu mogą odbyć kilka konsultacji oraz pozwala całościowo spojrzeć na trudności dziecka. Taką opiekę dzieci zwykle otrzymują w ośrodkach wczesnej interwencji. Tutaj kierowane są wcześniaki, dzieci po trudnym porodzie z cechami niedotlenienia, po zbyt późno wykonanym zabiegu cięcia cesarskiego, dzieci po ciąży o złym przebiegu np. jeśli występowała cukrzyca ciężarnych i była przyczyną hipoglikemii, noworodki obciążone wadami wrodzonymi oraz wszystkie niemowlęta, u których zaobserwowano różne nieprawidłowości.

Najczęściej występujące zaburzenia neurologiczne

Najczęściej diagnozowane zaburzenia neurologiczne u dzieci to mózgowe porażenie dziecięce, padaczka wczesnodziecięca oraz tiki nerwowe. W przypadku padaczki i tików mogą występować jako pojedyncze schorzenia, ale także mogą świadczyć o występowaniu innych schorzeń czy problemów współtowarzyszących. Do kategorii dziecięcych zaburzeń neurologicznych wpisuje się wszystkie schorzenia układu nerwowego (wodogłowie), zaburzenia degeneracyjne mózgu oraz choroby pozornie niezwiązane z dziećmi takie jak udary czy migrena.

Padaczka wczesnodziecięca

Jej symptomy są nieco inne w porównaniu do osób dorosłych. Dzieci nie prezentują klasycznych napadów z utratą świadomości. Zachowuje się jakby na chwilę się wyłączyło, nie reaguje na wołanie opiekuna. Małe dzieci najczęściej objawiają się drżeniem kończyn, które nie ustępuje nawet w momencie brania ją w swoją rękę. U dzieci półrocznych mogą wystąpić napady zgięciowe. W przypadku padaczki wczesnodziecięcej ataki nie są jedynymi symptomami. Takie wyładowania w mózgu mogą doprowadzić do spustoszenia i doprowadzić do zatrzymania, a nawet opóźnień rozwojowych. To oznacza, że im szybciej się podejmie interwencję, tym lepiej, gdyż można zapobiec poważnym uszkodzeniom.